Ik gooi ‘m er maar meteen in: ik ben niet de juiste man die je zoekt als het gaat om alleen maar te verwijzen naar allerlei briljante theorieën en nog briljantere modellen. Ik ga vooral uit van mijn eigen ervaringen in de praktijk. En die van anderen. In de praktijk van het leidinggeven.
Dat daaraan vaak een theoretisch fundament ligt, op basis van onderzoek, gedragsobservatie en double-checks, mag duidelijk zijn 😉
Zelf heb ik ruim dertig jaar ervaring als leidinggevende binnen de landmacht – een heel mooie organisatie om te werken én te leren. Elke dag leerde en leer ik daar, met name van fijne collega’s met dezelfde can do-mentaliteit. En ja, soms door theorienood daartoe gebracht, leer ik wel degelijk ook van die modellen en theorieën. Die laatsten omarm ik zelden meteen ten volle, maar als ze in mijn context werken ben ik ‘om’.
Dit geldt bijvoorbeeld voor de zelfdeterminatietheorie van Deci & Ryan – een theorie over intrinsieke motivatie, sociale ontwikkeling en welzijn. Die zegt dat er drie natuurlijke basisbehoeften zijn: zelfmotivatie, verbondenheid en zingeving. Als aan dit drietal wordt voldaan kun je als leidinggevende (en als mens) optimaal functioneren en groeien. En dus ook lekker in je vel zitten.
Belangrijk: goed in je vel zitten!
Niet alleen door gezond te eten, te sporten en een goede nachtrust – ook door zingeving. Dat hebben, begin deze eeuw, die Amerikaanse psychologen Richard Ryan en Edward Deci goed onderzocht.
Voldoe jij aan de juiste voorwaarden om lekker in je vel te zitten? En wat is eigenlijk je levensdoel, wat geeft jouw werk en privéleven zin? Dus niet alleen als leidinggevende, ook als mens.
Wat beteken jij voor je teamleden op de werkvloer, welke impact heb je écht?
Vragen te over.
Als je alles in het leven afpelt blijft de zin van het leven misschien wel als een van de belangrijkste overeind. Want zingeving geeft je de hoofdreden om elke ochtend zonder tegenzin en mét energie op te staan.